föstudagur, apríl 17, 2009

Ameríkuferð – hluti 3


Á sunnudeginum leyfðum við okkur að sofa út, en settum svo stefnuna á eitthvert útsölumoll sem þau hjónin höfðu nýtt sér eitthvað. Varð nú að viðurkenna að mér fannst þetta nú hvorki vera útsölur, né moll, en það er víst umdeilanlegt ;o) Í raun var þetta samt meira eins og skeifan eða eitthvað álíka verslunarsvæði, þar sem allt var í sér “húsi” eða húshluta (og ég átti eftir að sjá sárt eftir því að hafa ákveðið að vera að gellast eitthvað á háhæluðum skóm...). Hitt var að eflaust var þetta ódýrara en í búðunum inni í bæjarkjörnum, en þar sem allar búðirnar voru einhver svakaleg merki, þá fannst mér verðlagið ekkert vera neitt til að hrópa húrra fyrir. Geri ráð fyrir að það þurfi að setja þetta allt í samhengi ;o) Náði samt að kaupa mér sólgleraugu (sem voru nauðþurftakaup því ég gleymdi mínum heima í DK) og peysu, sem var algerlega auka-eintak í fataskápinn, en voða fín engu að síður ;o)

mánudagur, apríl 13, 2009

Ameríka - 2. hluti

Á laugardeginum vöknuðum við eldsnemma (áður en Ipodinn var byrjaður...), pökkuðum niður rúmfötum, dýnum og tjaldi,útbjuggum nesti og lögðum svo í ‘ann.

Áfangastaður Yosemite þjóðgarðurinn í Kaliforníu. Við keyrðum í ca 4 tíma, gegnum fullt af litlum bæjum og þorpum og kom það mér mest á óvart hvað vegakerfið er lélegt þarna. Endalausar beygjur og sveigjur, mjóir vegir, og frekar ósléttir. Ekkert með að fræsa upp allt malbikið á hverju sumri eins og á Njarðargötu þarna!
Borðuðum í “Staðarskála” sem var samt meira eins og Blönduskálinn, staðsettur í litlum bæ, og virtist vera hálfgerður miðpunktur umhverfisins ;o) Þetta var í eina skiptið sem ég borðaði hamborgara í Ameríku og get ekki sagt að það hafi verið mikill munur á þeim og þeim íslensku...

Að lokum fórum við að sjá í “the half dome” sem var aðalsmerki þjóðgarðsins, og er risavaxinn klettur sem er í laginu eins og hálf bjalla. Það var samt hægt að keyra lengi lengi áður en við komum inn á aðalsvæðið, og mörg stopp til að skoða náttúrufegurðina sem var gífurleg. Há fjöll, risavaxin tré og fossar í þröngum gilum sem er alveg ólíkt því sem maður þekkir frá Íslandi.

Við komumst fljótlega að því að þessi garður væri meira fyrir fjallgöngugarpa en fólk í rölt/bílaleiðangri. Hann er ekki stærri en svo að við náðum að keyra eftir flestum vegunum (alla vega þeim sem voru opnir á þessum árstíma), og ganga talsvert út frá þeim þennan sama dag, svo við ákváðum að nýta daginn bara til fulls þarna, en keyra frekar til baka og sofa heima í hlýjunni.
Það virkaði ekkert svo spennandi að fara að planta sér niður í tjaldi í skítakulda og snjó, og vægast sagt var undirrituð ekki alveg að pakka fyrir skátaferðalag þegar hún pakkaði niður fyrir ferðina ;o)




Í raun áttum við heldur ekki eftir að skoða svo mikið, nema að ganga á fjallstoppana þarna í kring, sem væri pottþétt þess virði að gera einhvern tímann þegar maður hefði fleiri daga til þess, og að sumarlagi!